20150108

Ελληνικά Βουνά: Νεμέρτσικα ή Μερόπη 2.208μ.

Η κορυφή 2.208,υψηλότερη επί Ελληνικού εδάφους.
Το όρος Νεμέρτσικα ή Μερόπη βρίσκεται βόρεια του Πωγωνίου στα σύνορα με το Αλβανικό κράτος και είναι ένα από τα υψηλότερα βουνά του Ν. Ιωαννίνων.
Η υψηλότερη κορυφή που ονομάζεται Παπίγκι ή Αετοράχη σύμφωνα με τους ντόπιους υψώνεται στα  2,486μ. και βρίσκεται επί Αλβανικού εδάφους. Η ελληνική κορυφή ορθώνεται στα 2,208μ. και έχει πυραμιδοειδές σχήμα.

   Προσφέρει ιδανικές συνθήκες για ορειβασία στους έμπειρους ορειβάτες μέσα από όμορφες διαδρομές σε καταπράσινα παρθένα δάση. Το βουνό αυτό είναι ένα πιστό αντίγραφο της Γκαμήλας. Τόπος εξαίσιος, άγριος, απόκοσμος μα συνάμα μεγαλειώδης.


Οροσειρά Νεμέρτσικας ή Μερόπης.

   Στη σκιά της Νεμέρτσικας ή Μερόπης ζουν και αναπνέουν μερικά χωριά όπως οι Δρυμάδες, το Κεφαλόβρυσο, ο Κακόλακος, η Μερόπη, η οποία ήταν αρχαία πόλη και από εκεί φαίνεται να πήρε τ’ όνομα του το βουνό. Αφετηρία μας είναι το χωριό Δρυμάδες, το τελευταίο σύνορο. Στο χωριό αυτό τα σπίτια είναι λιγοστά, ενώ οι μόνιμοι κάτοικοι είναι πέντε με έξι στον αριθμό τους Χειμερινούς μήνες ενώ το Καλοκαίρι ο αριθμός των κατοίκων αυξάνεται. Στο χωριό Δρυμάδες δεν υπάρχουν πολλά σύγχρονα κτίσματα παρά μόνο πρόχειρες φτωχικές κατασκευές και παλιά αρχοντικά. Τόπος συνάθροισης των λιγοστών κατοίκων είναι το καφενείο, η εκκλησία, η βρύση. Όπως δηλαδή γινόταν και παλιά. Στο χωριό λειτουργεί και συνοριακό φυλάκιο του στρατού, ενώ το τελωνείο έκλεισε πριν καν προλάβει να ανοίξει.

Χωριό Δρυμάδες.
Καθώς ανεβαίνουμε, τα βουνά ξεπροβάλλουν πάνω από τα σύννεφα.

  Νωρίς το πρωί και ενώ οι κάτοικοι κοιμούνται ακόμη, ακολουθούμε για λίγο την άσφαλτο και πριν φτάσουμε στο συνοριακό φυλάκιο δεξιά φεύγει ένας χωματόδρομος. Στο σημείο αυτό υπάρχει και χαρακτηριστική πινακίδα του Φυσιολατρικού Ορειβατικού Συλλόγου Πωγωνίου για την σήμανση των μονοπατιών, την διάρκεια κτλ.

   Ακολουθούμε   τον χωματόδρομο και μετά από λίγο βλέπουμε το πρώτο σημάδι το οποίο ουσιαστικά μας δείχνει την αρχή του μονοπατιού. Αρχικά κινείται ανηφορικά ενώ πολλά ήταν τα σκαψίματα πάνω στο μονοπάτι, πιθανόν από αγριογούρουνα για να βρουν την τροφή τους. Μετά τα τελευταία δέντρα, οι ακτίνες του ηλίου ροδίζουν τα όρη Τσαμαντά. Το φρέσκο χιονάκι που έριξε πριν από δυο ημέρες αρχίζει να κάνει την εμφάνιση του
Η κορυφή 2.208 η οποία είναι  ο πρώτος στόχος.

Η ανάβαση συνεχίζεται στο φρέσκο χιονάκι κόντρα στον ήλιο.
   Συνεχίζουμε να ανεβαίνουμε την χιονισμένη πλαγιά και μετά από 2 ώρες συνεχούς επίπονης ανάβασης αντικρίζουμε τις δυο ψηλότερες κορυφές της Μερόπης επί ελληνικού εδάφους.
Ο πρώτος στόχος μας είναι να ανέβουμε την κορυφή 2.208μ. που από μακριά μοιάζει με πυραμίδα, έτοιμη να μας δείξει τα μυστικά της. Μια σύντομη στάση είναι απαραίτητη στο διάσελο κάτω από την κορυφή για υδροδότηση και φωτογραφίες. Μετά από λίγο καταλήγουμε στο κολονάκι της κορυφής το οποίο είναι μια τσιμεντένια πυραμίδα. Το αλτίμετρο να δείχνει 2,209μ.

Στη κορυφή 2.208,υψηλότερη επί ελληνικού εδάφους με την τσιμεντένια πυραμίδα.
Θέα προς τις υπόλοιπες κορυφές του βουνού.

  Η κορυφή μας έδειξε τα μυστικά της: στο βάθος η Γκαμήλα αναδύεται μέσα από τα σύννεφα, οι Πύργοι της Αστράκας, το φαράγγι του Βίκου, κάτω στα πόδια μας απλώνεται η κοιλάδα της Κόνιτσας με τον Σαραντάπορο να αστράφτει. Μετά απ’ όλα αυτά γέμισε ο νους και η ψυχή με φως.

Θέα απο την κορυφή.



  Το κολονάκι(τσιμεντένια πυραμίδα) της κορυφής βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού ενώ τα ΄΄φρύδια΄΄ της κορυφογραμμής είναι έτοιμα να καταλήξουν εκατοντάδες μέτρα χαμηλότερα. Βορειότερα ξεπροβάλλουν και άλλες κορυφές που καταλήγουν σε βάραθρα απύθμενα. Όπως προαναφέραμε, η Νεμέρτσικα, το άγνωστο βουνό των συνόρων, είναι αντίγραφο της Γκαμήλας, τόπος εξαίσιος που σε προκαλεί δέος με τις απότομες χαράδρες, τις κάθετες ορθοπλαγιές, τις πυραμιδοειδείς και μυτερές κορυφές. 
  
Τα φρύδια της κορυφογραμμής.


Πλαγιές Νεμέρτσικας που προκαλούν δέος.



  Επόμενος στόχος είναι η κορυφή Μερόπη που υψώνεται στα 2.100μ. και αποτελεί το τελευταίο σύνορο στις εσχατιές της Ελλάδας. Κατεβαίνουμε από την υψηλότερη  κορυφή που βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια και συνεχίζουμε την πορεία μας πάνω στη χιονισμένη κορυφογραμμή. Η κορυφή Μερόπη, παρόλο που είναι 100 μέτρα χαμηλότερα είναι εξίσου εντυπωσιακή γιατί έχει εξαιρετική θέα προς τις υπόλοιπες κορυφές που βρίσκονται μέσα στην Αλβανία. Μετά από 1,5 ώρα φτάνουμε στο κολονάκι(τσιμεντένια πυραμίδα) της κορυφής, εδώ υπάρχει και μια μεταλλική κατασκευή που παλαιότερα χρησίμευε για να τοποθετούν την σημαία.


Συνεχίζουμε την πορεία μας επί της κορυφογραμμής


Ο δεύτερος στόχος είναι η κορυφή Μερόπη στα 2.200μ η οποία διακρίνεται στο βάθος και αποτελεί το τελευταίο σύνορο.


Η κορυφή Μερόπη 2.200μ


Οι κορυφές επί Αλβανικού εδάφους όπως φαίνονται απο την κορυφή Μερόπη
  Ο καιρός αρχίζει να κλείνει τις γύρω κορυφές, βγάζουμε τελευταίες φωτογραφίες, τα πόδια μου άρχισαν να μουδιάζουν από το κρύο, ο κρύος αέρας αρχίζει να κοκαλώνει τα δάχτυλα των χεριών μου. Πρέπει να κατέβουμε χαμηλότερα. Αρχίζουμε να κατηφορίζουμε για το χωριό Δρυμάδες όπου καταλήγουμε μετά από 2 ώρες. Μια σύντομη στάση στη Πωγωνιανή που κατά το παρελθόν υπήρξε σπουδαίο εμπορικό κέντρο και αναχώρηση για Ιωάννινα.

Υ.Γ  Όλη η διαδρομή έγινε σόλο!
Η κορυφή 2.208μ 
Κορυφές Νεμέρτσικας.

Πλαγιές Νεμέρτσικας.
Κορυφογραμμή Νεμέρτσικας.
Με τον καιρό να κλείνει αρχίζει και η επιστροφή σε παρθένο χιόνι.

 Ελληνικά Βουνά